عاشقانه

وقتی که تو هستی،

وقتی که تو هستی،

تا لحظه ای که یاد تو در خاطر من جاریست!

تا زمانی که دستهای گرمت همراه دستای خسته ای منه!

تا وقتی که نگاهت تنها پناهگاه و تکیه گاه نگاه سرگردان منه!

تا زمانی که تو همسفر جاده زندگی من هستی!

تا وقتی که شونه های تو امن ترین جای دنیاست برای من!

من زنده هستم

سیاوش دوشنبه 21 خرداد‌ماه سال 1386 ساعت 11:12 ق.ظ

نظرات 1 + ارسال نظر

توپولی دوشنبه 21 خرداد‌ماه سال 1386 ساعت 12:02 ب.ظ http://topoli6612.blogsky.com

اول خواستم من هم فقط مثل یک رهگذر رد بشم که پست پایینت و دیدم!! گلایه!!
دلیل نظر ندادن که فقط وقت گذاشتنش نیست...
من خودم و میگم... من معمولا زیاد وب لاگ میخونم. ولی کم وب لاگ میبینم که بخوام توش یه چیزی بگم. چیزی که بعد خوندن مطلب توی ذهنم اومده باشه. چیزی که بهش بگن نظر!!
چون من نفرت دارم توی نظرات یک شعر بنویسم بعد هم بگم آپم بیا بهم سر بزنم! یا اینکه مطلب و نخونده واسش نظر بذارم و کلی تعریف و تمجید کنم! من به این میگم توهین به نویسنده ی وب لاگ.
وب لاگ خودم از جمله وب لاگهایی هست که مردم پسند نیست!! خیلی ساده خوششون نمیاد! واسه همین کسی که بهش سر میزنه دوست نداره چیزی بگه! آخه حرفی واسه گفتن نیست! چی می تونه بگه؟ چه نظری میتونه داشته باشه نسبت به دو خط نوشته ی مبهم و یه عکس؟
(در مورد استفاده از مطالب وب لاگم... خودت خواهی دید در وب لاگ من هم راست کلیک آزاده هم کپی کردن!!! برام مهم نیست اگه کسی از نوشته ی خودم ، چیزی که خودم نوشتم، هم استفاده کنه! مهم اینه که کسی نمی تونه من و از اون نوشته ها جدا کنه! البته من در وب لاگم فقط نوشته های خودم را نمی نویسم از شاعرهای بزرگ یا شعر خواننده ها هم استفاده می کنم که آن هم دلایل خودش را دارد..)
خلاصه اینکه
وب لاگت حتما خواننده های خودش را دارد ولی گاهی نظر گذاشتن سخت است..
که این هم اشکال از نوشته ی تو نیست!
اشکال از من خواننده هست که حس و حال تو را ندارم! و در اون لحظه درک نکنم واقعا چی میگی.

نمی دانم موافقی یا نه! ولی دلیل کم نظر دادن من همین است! اینکه گاهی هر روز وب لاگی را می خوانم ولی هرگز نظر نمی دهم!
از این جمله وب لاگ گیلاسی است (http://gilli.blogfa.com/)
البته آدرس جدیدش است... وب لاگ قبلیش را پاک کرد!!!
(آدرسش را گذاشتم که اگر خواستی سبک نوشته هایش را ببینی.)

و در آخر هم...
همین!!

موفق باشی
و...
.
.
.
خدا نگهدار.