امواج دریا

از دریا پرسیدم:که این امواج دیوانه ی تو از کرانه ها چه میخواهند؟

چرا اینان پریشان و در به در سر بر

                کرانه های از همه جا بی خبر می زنند؟

       دریا در مقابل سوالم گریست! امواج هم گریستند...

آن وقت دریا گفت: 

                                که طعمه ی مرگ تنها آدمها نیستند

      امواج هم مانند آدمها می میرند!!!

                                     و...

 این امواج زنده هستند که

              لاشه ی امواج مرده را شیون کنان به

                           گورستان          سواحل

     خاموش می سپارند!